දුරස් වු සිත

මුදු සිහින අතර
සැතපුන ම සිත
නුඹට තුරුළුව
ලැබු උණුසුම
මගෙන් දුරු කර
ඇයට ළං කර...

මම ඇයට ප්‍රේමය
තෑගි කලා
ඈ මට සපත්තුවක්
තෑගි කලා

ආදරය

ආදරය, ඔබ නම් අපුරුයි..!!
අවසානයට ඉතිරි කර ගියේ...
මා සිතෙහි ඉපදුනු විරහවේ,
කවි සිතුවිලි විතරමද...?

කැටපෝලය

වේලිච්චි අත්තක කරුවක්
හිල්වෙච්චි ටියුබයක රබර් පටි
අඩිය ගැලවුණ සපත්තුවක හම් කෑල්ලක්
එකට වෙලා හැදූ කැටපෝලයෙන්
බ්ලොක් ගල්, කබොක් ගල් කෑලි විද
එළවන්න ද කැලේ නියවන
කපුටන්, වවුලන්, බස්සන්, වඳුරන්
තලු මරමින් නිදි කිරන...

රූං රූං

මං ඉන්නං වෙනිං කවුරුං හරි එනකං
එතකං මා ලගිං හිටහං
පුලුවංනං මකහං මගේ තනිකං
බැරි නං ඉතිං පලයං

පෙම් සිත

මිහිමඬලේ ඉම සොයා
දුරට පියමන් කරන
පාට දේදුන්නක නැගි
හිරුට ඉනිමන් බඳින...
නුඹ දොඩන පෙම් කතා
හදවතේ පැල් බඳින
කළුවරට ආවඩා
ප්‍රේමයේ සැරිසරන...

ඉරිසියාව.

තුරු සිරස
මුදුනින්ම
සුපිපි
අර-ලිය මලක්,

හිනෙහෙනා
අයුරු දැක
ඔරවනා
බිම් මලක්.

මගේ සිතට

නැටුමක අවසානය
මත් සිත
දහඩිය ගත
තව එක වටයක් කැරකී
හති හලා
පද්මාසනෙන්
සැරසෙයි වඩන්නට බවුන්
අබ්‍රහ්ම චාරියා .........
බ්‍රහ්ම චර්යාව .

තාරුණ්‍යය

තටුසලා පියඹනා
නිදහසේ ඉගිලෙනා
සුන්දරය ජිවිතය
මල් පුසුඹ කැටිවෙලා