මා කවි ලියන කල අහස යට වෙහෙසින්
බලා හිඳියා ඈ තරුවකට වී රහසින්...

සිරස්තලය සහ කතු වැකිය

දෙදිනක් පුරා කෙළෙසූ තරුණිය
නිරුවතින් මහ පාරේ දමා ගිහින්
පින්තූර බලන්න
5වන පිටුවට යන්න
- සිරස්තලය

මේ දුෂ්ඨ අධම කුරිරු
අශිෂ්ඨ මාධ්‍ය භාවිතාව
සදාචාරවත් කරන්නට
මහජන මතය
ගොඩනැගිය යුතුයැ
-කතුවැකිය

දිලෙන මුදු තාරකා බැඳී ළංවී,
රටා තවරා අහස්තලයේ
තමන් අසලින් හිඳින තරුවක,
නැත කිසිම තරුවක් විසින් දුටුවේ
ගයන මුත් නේක තුටු ගී,
නඟා සත්සර ගුවන් තලයේ
ඔබේ හදවත තනිව හඬනා,
සියුම් මුදු හඬ මට ඇසේ...

අපරාධයට එරෙහිව!

අපරාධයේ
මස් කෑල්ල
හක්කෙන් හක්කට
මාරු කරමින්
තළු මරමින් හපයි
අපරාධ නොකරයි

සබඳ මේ නුබගැබ
මහා හඬ දි මතුදින
මඟහැරී තනිවුණ
කවියෙක් සොයා - වැළපෙනු ඇත...

මළ හිරු සිඳු මත දුක දියකර හැරියාවේ
අඩ සඳ කඳු මුදුනේ සැඟවී හිඳියාවේ
තරු කැට එකිනෙක ගිලිහී පොළොවට වැටුනාවේ
ඔබ එන තුරු මා තනිවී සිටියාවේ

වතුසුද්ද මල් ගහක් යට
ඉඳුවා තිබෙන රතු රෝස මල් පඳුරක් වෙත
එහි හටගත් මල් පොකුරක් වැන්න
ප්‍රේමය...

වියළී ගිය වැලි කැට අතර නූපදින වග ප්‍රේමය
මඟ හමුවෙන අනන්ත වාරයක
පවසා තිබුණි සුළඟට!

---------------------------------------------------

අහස් දියෙන් පිරී ගිය
ඉතා විරල ඝන වළාකුලක්
ගසාගෙන විත් සුළඟට
මහා කතරකට හරි ඉහළින් නැවතී හිඳින!

මා සබඳ,
වළාකුල
පාවී පාවී යනු මැන ඈතකට
ඈතින් පෙනන මිටියාවත දෙසට

ගඟ දිය දොළෙන් පිරී ගිය
ඒ මිහිරි මිටියාවේ හිඳ
හෙලනු මැන තුටු කඳුළක්
නොපෙනෙනා මුත් මා නෙතට
ගයනු මැන තුටු ගියක්
තුරු වැල් මල් පඳුරු ගැන
නො ඇසෙනා මුත් මා සවනට

නුදුරු දිනෙක
මා නොදන්නා නුහුරු තැනක
ප්‍රාණය වියැකී ගිය මගේ මෘතදේහය
ඔබ යනෙනා අතරමඟ ඔබට හමුවෙයි...

අඩවන් සිනාවකින් සැරසී ගිය
මගේ සුදුමැළි මුහුණත දෙස
කුළුඳුල් සිනාවක් හෙළනු මැන

විසිවී ගොස් කැබලි වෙන්වූ
ඔබේ දයාබර මතකය
මිය යන මොහොතේ
අවසානයේ මට සිහිවිය

එතැන් පටන් ඔබ යනෙනා අතරමඟ
ඔබ හට තනියක් දැනෙනා මොහොතක
විසිරී හිඳින අහස දෙස බලනු මැන

අකාශය පුරා දියවී ගිය මගේ විඩාබර ආත්මය
වළාකුළකට නැඟ
සිසිලක් වී ඔබ සමඟ පැමිණෙනු ඇත.

සතුටු වැස්ස

ඔය ඇස්වලට පුළුවන්

වැස්සක් වුණත් වස්සන්න

හැබැයි මම කැමති

කඳුළු වැස්සකට නෙමෙයි

සතුටු වැස්සකට

යළිත් ඔබ පෙර මෙන් මෙහි පැමිණෙනු ඇත
මීදුම් සේළ අතරින්
මොළකැටි සුළඟක් සේ
පිණිකැට වැස්සක් සේ