දේශය මරා ප්‍රේමීයා තනමි

මේ පොළොව
අපේය,
විසිය යුත්තේ
අප පමණකැයි,
එකෙක් කීය......
අනුමත කළෝය,
සෙස්සෝ.....
"දේශප්‍රේමියෙකැයි"
නොපමාව පැවසූහ.
මේ පොලොව
අප සැමගේය...
සියල්ලෝ එක්ව විසිය යුතු,
තවකෙක් කීය...
තොල් කණපිට
හැරලූය සෙස්සෝ.....
"උන්මත්තකයෙකැයි"
සිරගත කළහ ඔහු....
නොපමාව...................

අනේ අපොයි මෙගා

ඉස්සර පෙන්නුවෙ

ඉන්දියාවෙ කුණු ගොඩවල්

දැන් එහෙම නෑ

රට වෙනස් වෙලා

වෘක මිනිසුන්

අපේ 

හදවත්හි

වෘකයන් ද වෙසෙති....

නිදා සිට,

අවදි වෙති,

ගොරවති,

පහර දෙති,

ලේ සොයති,

අඳුරම ප්‍රිය කරති....

බුදියනවා

චරිතයක් නැතිකල හැකි
ආදරයක් නැතිකල හැකි
ආත්මයක් නැතිකල හැකි
අති භයානක   වචනයක්

අහෝ ග්‍රැහැම්බෙල්

උඹට,
වෛර කරනවද...?
ආදරය කරනවද...?

අපේ අනාගතය

එන්න බලන් සකි

අලුත්ගම සිරි

පියනගමු රිසි

නිවහල් දේශයේ 

සාමකාමී සුවය විඳිමින්...

නුඹ

නෙතු
සනසන
කොළ
පැහැය

නයි නළඟන ගේ පුතා

නයි පැටි පුතේ 

රන් කැටි මුවට, ඒ කිරි නයි රහද 

උබේ අම්මව  

කැලෙන් ගෙනැවිත්,  නලා පිම්බම  

නැටුවෙ ඇයමයි

මට බය 

උබත් නයි විස වෙයිද 

දන දුටු ලැමත් 

නොදුටු ලයත් දකින කොට 

නවතින්න ?

ඇහිපිල්ලමක් යට
නවතින්න,
හැබැටම පිස්සුද..
තියෙද්දිත් ඉඩකඩ
ඇති තරම් මේ හදවතේ....

දෙවියෝ බාරයි කාපට් පාර

වැස්ස වලාහක දෙයියනේ 

අනේ නොවඩින්න 

කාපට් පාරට උඩින්

හයිවේ එකට යටින්..

කහ දියේ හෝදපු 

සුදු රෙද්දේ දවටපු 

දහයේ පඬුර මේන්...

බාරයි පරානෙකුත් 

අනිත්‍යය

කොච්චර සුවඳ හැමුවද, 

එය ස්ත්‍රී ලිංගික මල් කැකුලක්...

හිමාලයෙන් ඔසුවක් - බිදුණු සිතට

බිදුණු පසු සිත
කුමටද සොයා ඔසු
හිමාලයට ටුවර්