හිතේ පරිණාමය

වැඩිපුරම තැලෙන රිදෙන
කීරිගැහෙන හූල්ලන බිඳෙන
හිත ඇත්තෙ නොපෙනෙන්න
සිනා වත අස්සෙ සැඟවී ම

උරුම නැති නුඹ

නුඹත්..
අපේ පාලු මහ ගෙදර වගේ..
නවතින්න හිතයි..
උරුමය මට නැති...

වැලන්ටයින් DAY

කුමට වෙන්කල දිනක් අපහට,
මතකයට නගනු ආදරය ගැන නැවත
අමතක උනොත් දිනක මට ඔබ ගැන
එදවස වේ දවස

මෙමා මළ ගමන යන

හිත මුමුනන දහසක් දේ අසයි සිත ආය ආයෙමත්

ඒ බව

ළඟ ඉද්දී කතා නොකරනවට..
වඩා අමාරු

දුර ඉන්නැද්දී කතා නොකරන
එක

බව

දන්නැද්ද වත්සලා..

ජීවිතේ කෙලෙසද කියා නොදැන
එවූ ඒ සේයාව දෙස පමණක්
බලා සැනසෙනු කෙලෙස..

තරහව

ගිණි පුපුරකි පුපුරණ
දිය බිදුවකි සිසිලන
තරහව
අැයගේ...

සඳරැස්

සඳරැස් වැටී දිලිසුණු තරුව 

නොදනීද තව තරුවක් සඳට ඇති වග 

සඳවතියේ නුඹේ සොමි සඳ කිරණ 

හෙලන විට තනි තරුව මත 

දුර ඈත ඇති තරු කැට පවා 

ඉඟි මැරූ හැටි මතකය 

තාමත් ඒ පුන්සඳට.........!

සදාකාලික අමරසිරි

ප්‍රේමයේ
සදාකාලික නොවන බව
එදිරිසිංහයන්ගේ හඬට
මුහුකල
ආනන්ද අමරසිරි
නොමැරෙන සිරියකින්
ලියන්න එය
පරමාදර්ශී නොවන බවත්

මේ කවිය නුඔටමයි

තිබුණාට අාදරය - මහ මෙරක් වගෙ නුඔයි
කවි ලීවෙ නෑ නුඔට - ඒනමුත් අාදෙරෙයි

සිත ගියත් අරෙහෙ මෙහ - නැවතුනේ ඔබෙ ලගයි
හැමදා ළඟ හිඳි - නොසිතු කතාවක් ගොතයි

මෙි දිවි ගෙවෙන්නේ - නුඔෙ නමින් විතරමයි
සොදුරු සිහිනය ඔබයි - මේ කවිය නුඔටමයි

කටු

පාදයක ඇනී
ඇදුම්කන්නට පෙර
ගලවා ඉවතලිය හැක
කටුවක්

ජීවිතේ ඇනුණු කටුද
එලෙස ඉවතලිය හැකිනම්
ගලවා පහසුවෙන්
සුළු වේදනාවකින්

තෙල්

පෙට්‍රෝලියං එකේ උන්ට හරි පඩිලු මහත්තයෝ
ඕකුං නඩත්තු කරන්න තමයි
අපේ බඩට ගහන්නේ
ත්‍රීවීල් රියදුරා ඇරඹූ කතාව
නතර කලේ මම බහිද්දි...
මමත් වරායයි පෙට්‍රෝලියං එකයි
මණ්ඩලෙයි ඔක්කොම ට්‍රයි කලා
බැරිම තැන වීල් දුවන්න ගත්තා
ඒකකට ගියා නං
ගොඩමනේ ඉතිං...

ශිෂ්ඨ මිනිස්සු..2

මුහුද ද මායිම් කර අරගන්න
අහස ද කීතු කීතු කර බෙදාගන්න
ඔබට තව හැකිනම්
සුළඟ ද අයිති කරගන්න
අපියි ශිෂ්ඨ මිනිස්සු....

ගඟබඩ සිට ඔබට ලියමි

ගංඟාවෝ ගලා යති
අවට ලෝකයක් ගැන නොසිතාම
ගැඹුරුව.. නිසසලව..
බැබලෙනා ජලතලයකින්
නොපෙන්නා..
එහි පතුලේ සැඟවාන ඇති
බාධක..උඟුල්.. ආගාධ..
.............................
ගංඟාවෝ ගලා යති!

ශිෂ්ඨ මිනිස්සු

වැට බදින්න පුන් සඳට
ඉරි ගසා හිරු බෙදාගන්නට
එකක් නෑර තරු ගනින්නට
ජාතික අනුපාතයට බෙදාගන්නට
අපියි ශිෂ්ඨ මිනිස්සු....