රුවැති එදා මා පැතු පැතුමන්
තවම ඇත මගේ හද තුල
පැතුමි නොමියයි මගේ හද තුල
මාව මියයයි ටිකෙන් ටික අද
රුවැති නුබ දැන් ඇත දිවයයි
මගේ සිතුවිලි මාව හඩවයි
නුබේ පැතුමන් සිතට නොහැගවේයි
හදෙහි පැතුමන් සෙමින් පහවේයි
රුවැති,
සිතේ රිදුමන් හුරැයි මට දැන්
කදුලු නැත මට හඩන්නට දැන්
නුබේ නමින් මා හැඩු කදුලැල්
මටත් නොදැනිම වියැකි ඇත දැන්.
No comments:
Post a Comment