August 1, 2014
පවුකාර කවිය (ද.?)
කෙටි දසුනක්
වී කඩුවක්
ඇනී හදේ
යයි පලුවක්...
චීවරයක්
වී බැම්මක්
මවයි හිතේ
ගැඹුරු පවක්..
නොලැබ නිවන්
මතු බවයෙ දි
කාලකණ්නි
මගේ වෙයන්..
2 comments:
Dayal Bathee
August 1, 2014 at 6:24 AM
නොකියං
ඔහොම
හෙළ
එල
ජාතියක්
කරන්නයි
මෙහෙම
Reply
Delete
Replies
Reply
Aruni Kalupahana
August 2, 2014 at 12:22 PM
(y)
Reply
Delete
Replies
Reply
Add comment
Load more...
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
නොකියං
ReplyDeleteඔහොම
හෙළ
එල
ජාතියක්
කරන්නයි
මෙහෙම
(y)
ReplyDelete